(of de stem die ik in mijn hoofd hoor wanneer ik samen met mijn liefje naar het werk fiets)
Daar komen ze in beeld, dames en heren, de twee leiders in koers: De Craene en Daems. Ze zijn al een tijdje samen onderweg en het lijkt erop dat zij voor de overwinning gaan strijden, hun voorsprong is geruststellend groot. Ze rijden hier achter elkaar, dat is ook het veiligst gezien het drukke verkeer in de Viséstraat en de Oranjestraat. Nu even opletten want er volgt een moeilijke bocht naar links met meteen daarna een korte kasseistrook voor het huis van Panamarenko. Het schijnt dat onze televisie-helikopter zou kunnen landen op het dak. Inderdaad daar is een helikopterplatform gebouwd. Dat zijn mooie beelden.
Rood licht
Maar terug naar de koers want de koplopers zijn al in de Oude Steenweg. Het tempo blijft hoog, hopelijk hebben ze nog energie genoeg om de altijd winderige strook langs het Sint-Jansplein te trotseren. Dat lukt, nu komen ze aan de Leien, hier kunnen ze even op adem komen aan het rode licht. Ze beginnen naar elkaar te kijken, logisch natuurlijk want het is niet ver meer tot aan de aankomst.
Groen! Een snelle start is nodig zodat ze ook bij het volgende licht door het groen kunnen rijden. Ze rijden op de Paardenmarkt en maken zich klaar voor het moeilijkste stuk van het parcours: de kasseien van de Falconrui. Het zou mij niets verbazen mocht hier de beslissing vallen.
Wordt het een sprint?
Een bocht naar rechts en meteen linksaf en hier komen ze. Daems gaat op kop en gaat er vol voor, er valt een klein gat maar De Craene bijt zich vast en lost niet. In de Huikstraat komt ze terug aansluiten. Gaan we naar een sprint?
De laatste honderden meters, dames en heren, we naderen de ontknoping. Het tempo stokt, ze kijken naar elkaar. Daems gaat op kop de Zirkstraat in, nog één bocht naar links en we zitten in de laatste rechte lijn. In het zicht van de vaste camera gaat Daems nu vol door op het vals plat van de Hofstraat. Wat een kracht gaat daarvan uit! Maar De Craene plooit niet, nee nee, het is nog niet gedaan.
Daems voelt zich zegezeker en kijkt rechts achterom. Maar wat hij niet ziet is dat De Craene langs links demarreert, op de grote plaat. Kan Daems nog reageren? Ik denk het niet, hij moet eerst schakelen en dat duurt zo lang.
De laatste meters
De laatste meters gaan bergaf de Wisselstraat in. Daems probeert nog maar De Craene gaat dit niet meer afgeven. Zij komt als eerste over de streep. Ja ja, dames en heren, kijk eens naar de blijdschap op haar gezicht. Mooi om zien. Daems volgt enkele seconden later en klopt ontgoocheld op zijn stuur.
‘Morgen is er een nieuwe kans, Michel’, vertelt Daems achteraf aan onze commentator. ‘Nu ga ik me niet meer laten ringeloren. Maar als je ons nu wil excuseren, het is bijna 9 uur, we moeten beginnen werken.’
Bedankt om te kijken, dames en heren, en graag tot een volgende keer!