In 1997 reden klasgenoot Bart en ik op een doordeweekse winterdag in een klein autootje helemaal naar Ruddervoorde. We gingen daar diep in West-Vlaanderen niet op zoek naar de varkensgriep, want daar stond Ruddervoorde toen om bekend, we gingen naar een optreden van Cradle of Filth in de zaal 'The Rock Temple'. 'Cradle of wat?' hoor ik je denken. Wel, dat is een groep die death metal van de bovenste plank speelt.

Ik beken, ik was ooit een metalhead. Met accessoires zoals lang haar, combats en een legerbroek. In jeugdhuis Kaddish in Schoten hield de DJ elke zaterdag een metaluurtje en daar maakten wij, andere metalfans en ik, dankbaar gebruik van om ons een stijve nek te headbangen. Luchtgitaar leerde ik daar ook spelen op vrolijke deuntjes van Obituary, Gorefest en Cannibal Corpse. Meisjes versieren hoorde er om de een of andere bizarre reden niet bij.

Op mijn toenmalige boekentas stond in grote letters geschreven: 'Metaal Is Meer'. Dat die slogan eigenlijk de leuze was van de beroepsopleiding metaal, dat kwam ik pas veel later te weten.

Hoe word je in hemelsnaam metalfan? Ik kan het best schematisch voorstellen:

INXS --> Guns 'N Roses --> Faith No More --> Rage Against The Machine --> Therapy? --> Metallica --> Clawfinger --> Sepultura --> Biohazard --> Pantera --> en ga zo maar door.

Gelukkig schudde een wilde bende uit Antwerpen me in 1994 wakker met Suds & Soda en werd ik in een totaal andere muzikale richting gesleurd.

Maar in 1997 was ik toch nog fan genoeg om Cradle of Filth live te gaan zien. Een jaar later speelde dezelfde groep in Hof Ter Lo. Een cirkel kan niet ronder gemaakt worden: aanstaande zondag speelt Cradle of Filth in Trix, het vroegere Hof Ter Lo.

Waarschuwing: niet voor gevoelige luisteraars.

Cradle of Filth / To Eve The Art of Witchcraft: