Vroeger in de chiro hadden wij een 'losse puntjes' ronde na de vergadering. Een variaronde heette het ook wel. Wel, vandaag heb ik nog eens een aantal losse puntjes. In korte bewoordingen want typen is nog steeds niet evident met die verdomde schouder.
1) Helaas liet uitgeverij #1 weten dat ze niet geïnteresseerd zijn in mijn boek. Jammer maar het had wel heel straf geweest mocht ik meteen met open armen ontvangen geweest zijn. Vanaf ik opnieuw vlot de toetsen van mijn laptopklavier kan beroeren, werk ik het boek af en schrijf ik andere uitgeverijen aan. Wordt vervolgd.
2) Het sleutelbeen is ondertussen geopereerd en stelt het wel. De schouder heeft meer tijd nodig, blijkt. Ik ben begonnen met kine: twee beurten achter de rug, nog achtenvijftig te gaan. Maar het gaat vooruit: kijk eens hoe hoog ik mijn duim al kan heffen!
3) Voor wie het nog niet gezien had: mijn rennertjes en ik staan in de nieuwe Bahamontes. Voor wie Bahamontes niet kent: dat is een werkelijk fan-tas-tisch magazine over de koers. In tegenstelling tot elk ander wielertijdschrift ziet dit er wel geweldig uit met stijlvolle foto's en boeiende verhalen. Een aanrader, ook voor wie niet weet wie Fausto Coppi en Wim Vansevenant zijn.
4) Deze dagen heb ik veel tijd om naar muziek te luisteren. Wat we me het meest geraakt heeft is niet echt muziek te noemen. Het zijn de stemmen van Freddie Mercury en David Bowie uit Under Pressure. In de begindagen van deze blog schreef ik al een stukje over dit nummer: zie hier.
Hieronder hoort u hetzelfde nummer maar dan enkel de stemmen. Beluister dit met de koptelefoon en huiver.
1) Helaas liet uitgeverij #1 weten dat ze niet geïnteresseerd zijn in mijn boek. Jammer maar het had wel heel straf geweest mocht ik meteen met open armen ontvangen geweest zijn. Vanaf ik opnieuw vlot de toetsen van mijn laptopklavier kan beroeren, werk ik het boek af en schrijf ik andere uitgeverijen aan. Wordt vervolgd.
2) Het sleutelbeen is ondertussen geopereerd en stelt het wel. De schouder heeft meer tijd nodig, blijkt. Ik ben begonnen met kine: twee beurten achter de rug, nog achtenvijftig te gaan. Maar het gaat vooruit: kijk eens hoe hoog ik mijn duim al kan heffen!
4) Deze dagen heb ik veel tijd om naar muziek te luisteren. Wat we me het meest geraakt heeft is niet echt muziek te noemen. Het zijn de stemmen van Freddie Mercury en David Bowie uit Under Pressure. In de begindagen van deze blog schreef ik al een stukje over dit nummer: zie hier.
Hieronder hoort u hetzelfde nummer maar dan enkel de stemmen. Beluister dit met de koptelefoon en huiver.