Jazz, you love it or you hate it. Of je houdt ervan én je haat het. In de juiste omstandigheden kan ik er geweldig van genieten. Maar in bepaalde situaties word ik er zo nerveus van dat ik mijn muziekinstallatie met boxen en al uit het raam zou kunnen smijten. En ik ben zo'n kalme mens.

Timing is alles, zo ook bij jazz. Neem een natte, koude zondagavond. Ik heb gefietst in de voormiddag, daarna pistoletjes of (beter nog) pannenkoeken gegeten met het liefje. Ik heb veldrijden gezien op tv en we zijn op familiebezoek geweest. Om acht uur 's avonds komen we thuis. Dan is het tijd voor jazz. In de zetel met een boek in de ene hand, een tas dampende thee in de andere, een spinnende Miles op de schoot en deze plaat op de achtergrond.

Ook zin in jazz? Zet dan misschien Living On Impulse op je verlanglijstje voor de feestdagen. Ik schreef er de volgende recensie over voor Cutting Edge (die aarzelen echter zo lang met het te publiceren dat ik het hier maar al opsmijt):

In een interview naar aanleiding van de release van ‘Living On Impulse!’, een bloemlezing uit het oeuvre van het jazzlabel Impulse!, zei samensteller Tom Barman: ‘popmuziek komt naar je toe, jazz moet je zelf opzoeken.’ In die wereld van 100 jaar jazzgeschiedenis kan je als leek inderdaad best een gids gebruiken. Barman is een logische keuze voor deze compilatie want de frontman van dEUS liet ons al kennismaken met zijn voorliefde voor het genre in zijn film ‘Anyway The Wind Blows’ en deed voor het legendarische Blue Note label een gelijkaardige oefening in ‘That’s Blue – Painters Talking’. Ook in de muziek van dEUS zitten verwijzingen naar jazz: ‘Theme From Turnpike’ is opgebouwd rond een sample uit ‘Far Wells, Mills Valley’ van Charles Mingus en op Pocket Revolution staat het machtige ‘Sun Ra’, genoemd naar één van de meest controversiële jazzcomponisten ooit.

Het Impulse! label specialiseerde zich in avant-garde jazz. Laat die term je echter niet afschrikken want er staat veel mooie muziek op deze driedubbele plaat. De bekendste naam is wellicht John Coltrane, de belangrijkste artiest voor het label. Hij is vertegenwoordigd met twee nummers waarbij ‘Alabama’, zijn antwoord op een aanslag van de Ku Klux Clan in Birmingham, Alabama. Ook zijn vrouw, Alice Coltrane, kreeg een plaatsje. Zij is een uitstekende pianiste en harpiste en haar nummer ‘Turiya & Ramakrishna’ springt eruit dankzij onverwachte Oosterse invloeden.

Max Roach is een andere bekende naam. Eén van de beste jazzdrummers aller tijden en een persoonlijke favoriet van Tom Barman. In zijn ‘Living Room’ hoor je een koor dat zingt als een trompet (je moet het horen om het te kunnen geloven) en in ‘Lonesome Lover’ gaat datzelfde koor in duet met leadzangeres Abbey Lincoln met als resultaat een prachtig liefdeslied.

Jachtiger gaat het er aan toe bij Ahmad Jamal. Zijn ‘Manhattan Reflections’ heeft de naam niet gestolen want tijdens het luisteren wordt je insta pede gekatapulteerd naar de grootstad. Het is valavond en een hevige rugwind stuwt je vooruit. De rest van het filmscenario laat je je maar vertellen door het fantastische samenspel van piano en bas. Een fris briesje hoor je dan weer bij Curtis Fuller in ‘The Breeze and I’, de ideale soundtrack bij een zomerse avondwandeling langs de rivier, hand in hand met ‘the one you love’.

Het is geen hapklare brok deze verzameling, zo zijn de twee composities van Michael White voor ons te complex. Maar als intro in de jazzwereld kan het tellen. Hier komen we gegarandeerd de koude winterdagen mee door.

Max Roach / Living Room: