Brits onderzoek wijst uit dat vele volwassenen in zes weken tijd geen pen hebben aangeraakt. Voor een op drie is dit zelfs zes maanden. En als we dan nog iets met de hand schrijven dan is het vaak enkel voor eigen ogen bestemd. Hierdoor verslechtert de kwaliteit van ons handschrift natuurlijk met rasse schreden. Een ander logisch gevolg is dat de spelling er snel op achteruit gaat. En dat we ook op papier smileys tekenen :-)

Hierbij mijn bescheiden pogingen om het geschreven woord op papier in stand te houden:

- - als ik iets schrijf dat blijft (hopelijk) is het eerst met potlood, als ik iets herschrijf is het met pen, pas als ik iets definitief schrijf is het op scherm

- - een lijstjesboek, meegebracht uit Barcelona door het liefje, ideaal om nostalgisch te grasduinen in het eigen verleden en inspiratie op te doen

- - een fietsboek, meegebracht uit Barcelona door het liefje, om alle fietsgerelateerde belevenissen in te noteren, met zijn prachtige illustraties een inspiratiebron voor mijn nieuwe blog http://leesdekoers.blogspot.com (fietsliefhebbers, check het uit!)

- - notitieblaadjes om de benodigde boodschappen op te noteren, want ondanks alle apps die daarvoor bestaan blijf ik dat op papier doen (zodat ik in de winkel kan beseffen dat ik het lijstje thuis ben vergeten natuurlijk)