dEUS en nieuwe singles, het is altijd even wennen:

- 1994: Suds & Soda: wat roept die gast nu heel de tijd? Friday? Friday? Raar toch. Maar het heeft wel iets, euhm nog eens opzetten. En nog eens. En nog eens. Tot ik verkocht was.

- 1996: Theme From Turnpike: wat is dat geluid? zo arty farty! Raar toch. Maar het heeft wel iets, euhm nog eens opzetten. En nog eens. En nog eens. Nu vind ik dit het allerbeste livenummer. Die sfeer! En toen ik recent zelf over die New Jersey Turnpike reed, was het helemaal ok.

- 1999: Instant Street: is dat nu een mandoline dat ik hoor? Raar toch. Maar het heeft wel iets, euhm nog eens opzetten. En nog eens. En nog eens. Die outro! Waarschijnlijk het beste dEUS-nummer.

- 2008: The Architect: is dat nu één riff dat ik hoor, tijdens het hele nummer? Zo on-dEUS. Raar toch. Maar het heeft wel iets, euhm nog eens opzetten. En nog eens. En nog eens. En dansen.

- 2011: Constant Now: een dEUS-single met blazers? Raar toch. Maar het heeft wel iets, euhm nog eens opzetten. En nog eens. (note to myself: nog aan te vullen met conclusie)

Je kan veel van dEUS zeggen maar niet dat ze dat ze altijd hetzelfde liedje maken (spontaan denk ik nu aan Mi-(eikes)-low).