"Wat is de eerste plaat die je ooit had?" Die vraag stel ik graag aan mensen. Het verhaal dat volgt vind ik altijd boeiend. En nu stel ik ze aan mezelf (of dat ook boeiend wordt is maar de vraag...) In mijn geval moeten we beginnen met een opsplitsing te maken tussen eerste plaat (LP, single), eerste cassette en eerste CD. Vandaag heb ik het over het laatste. De rest komt later nog aan bod.
We gaan terug naar 1990 en de opkomst van de cd-speler. Ik heb altijd vaak naar muziek geluisterd en was in die tijd gefascineerd door die nieuwe machine die werkte met een laser en die moest zorgen voor een kraakhelder geluid. Waarbij je niet meer moest rewinden of fast forwarden maar meteen je favoriete nummer kon opzetten. Waarbij je de cd-speler zelf de speelvolgorde kon laten kiezen, waarbij je zelf een eigen volgorde kon instellen. En dat alles met een afstandsbediening! Een revolutie!
Het verlangen om zelf de nieuwe hype te bezitten begon heel groot te worden toen Frank, klasgenoot uit het tweede middelbaar en medespeler bij voetbalploeg Simikos, voor zijn verjaardag een cd-speler kreeg. Toen ik dit thuis vertelde kreeg ik de fijne boodschap dat ik misschien ook wel een cd-speler zou kunnen krijgen voor mijn volgende verjaardag. Goed nieuws denkt u. Think again want Frank verjaarde in januari en ik in oktober en man, dat waren 9 lange maanden. Een zwangerschap is er niets tegen.
En dan was het zover: mijn 14de verjaardag. Dé grote dag. Eindelijk. Dé cd-speler. Man ik voel de opwinding nu nog. Mijn nieuwe beste vriend. It's a Sony. Eén probleempje: ik had nog geen cd('s) om af te spelen ... oeps. De volgende dag, papa en ik naar de Free Record Shop en Van den Borre in Merksem (die toen een locatie deelden naast den Aldi). Eerst kreeg ik nog een hoofdtelefoon cadeau (tactisch slim gezien van ons papa die vreesde voor cd-speler-geluidsoverlast) en dan mocht ik één cd kiezen.
Jawadde ... dat was moeilijk. Toen ben ik voor het eerst zo bewust geconfronteerd geweest met dé eigenschap van mijn sterrenbeeld: twijfelen en niet kunnen kiezen en twijfelen. Welke cd zou ik als eerste kopen? Een hele belangrijke beslissing want ik wist dat ik ongeveer vijf weken zakgeld zou moeten sparen om aan de 750 Belgische Frank te geraken die je toen nodig had voor een cd. Uiteindelijk bleven er nog twee mogelijkheden over en ik moest dringend een keuze maken (ons papa werd wat ongeduldig want het eten ging thuis geserveerd worden): het ging tussen:
- Beverly Craven van Beverly Craven
- X van INXS
Papa had het wel voor Beverly Craven maar ik koos toch voor INXS. En ik werd instant fan. Die plaat heb ik grijsgedraaid (ja sorry, bestaat er eigenlijk een gelijkaardige uitdrukking voor cd's?), elke dag minstens één keer van 10 oktober tot 6 december (toen Sinterklaas mijn tweede cd bracht, maar dat is een ander verhaal).
Wat ik mij nu eigenlijk afvraag: zou ik een ander mens geworden zijn mocht ik toen die cd van Beverly Craven gekocht hebben?